i zwi mas mia volta....

Ποσες φορες εχουμε σκεφτει οτι σε αυτον τον κοσμο ειμαστε απλα περαστικοι..ερχομαστε και φευγουμε τοσο γρηγορα..οσο γρηγορα φευγει ο καιρος ..
Γιατι σκεφτεσαι να είναι τοσο αδικη? γιατι μας διωχνει τοσο γρηγορα???…Αυτή η απορια περιπλανεται τον τελευταιο χρονο στο μυαλο μου..και δεν μπορω να βρω μια απαντηση..ισως και να μην υπαρχει απαντηση..Οι καταστασεις που συμβαινουν στο υπαρξιακο σου γιγνεσθαι σε εχουν μπερδεψει τοσο πολύ που χανεις και τον πραγματικο εαυτο σου..Καμια φορα νιωθεις ότι δεν σε νοιαζει να ανακαλυψεις τον παραγματικο σου εαυτο γιατι τοσο καιρο κουραστηκες να βασανιζεσαι με όλα αυτά τα περιεργα συναισθηματα που νιωθεις για πρωτη φορα!!!Ειναι σαν να εχεις χαθει στο απειρο και να μην μπορεις να βρεις το δρομο της επιστροφης..Υπαρχει αραγε..??Θελεις να πιστευεις ότι σιγουρα υπαρχει.Εχεις μαθει τοσα χρονια τωρα να σκεφτεσαι αισιοδοξα..Η ζωη είναι παιχνιδι..ετσι σου εμαθε!Ειναι όμως ένα πολύ δυσκολο παιχνιδι που πρεπει να μαθουμε να το παιζουμε σωστα..Εκεινος δεν το επαιξε σωστα..Αυτο είναι που σε στεναχωρει το ξερω..Ηξερες ότι παντα κερδιζε στα χαρτια και ηξερε να παιζει..ειχε τον ελεγχο ..μεχρι που..

Πρωτη φορα νιωθεις τοσο απεραντο κενο..Εχεις χαθει καπου μακρια..σε ενα κοσμο που υπαρχεις μονο εσυ..εσυ και οι σκεψεις σου..Οι φιλοι σου σου λενε ότι δεν εισαι καλα και εσυ αρνεισαι να το παραδεχτεις..Εισαι δυνατη το ξερω..Ξερω τι σκεφτεσαι..θα ερθουν καποτε και καλες στιγμες που θα απαλεινουν και θα ενωσουν τα κομματια σου..Αυτο είναι που σε κανει και προχωρας..οσο ο χρονος προχωρα εισαι καλυτερα,είναι φορες όμως που λυγιζεις που χανεις το λογο της υπαρξης σου,κανεις αρνητικες σκεψεις,μελαγχολεις για το αυριο που θα ερθει,-τελικα δεν εισαι και τοσο δυνατη-..….Εχεις μαθει να τα περνας όλα μονη σου ισως αυτος είναι ο λογος που σε εκανε να πιστευεις ότι εισαι δυνατη..Φοβασαι να εξωτερικευσεις τα συναισθηματα σου, όχι γιατι δεν θες αλλα γιατι οι αλλοι δεν θελεις να σε βλεπουν να κλαις.Φοβάσαι να τους δειξεις πως αισθάνεσαι .Νομιζεις πως δεν θα σε καταλάβουν..Εχεις αλλαξει.. Φοβασαι να τους δειξεις τον πραγματικό σου εαυτό..Μαλλον εχεις ωριμάσει πολύ και απέχεις από τα ενδιαφέροντα τους..πιστευεις όμως ότι καποια στιγμη θα επανελθεις..τουλαχιστον προσπαθεις να το καταφερεις…


Θελεις να του μιλησεις και να του πεις τοσο πολλα..Ξερεις ότι μπορει να σε ακουσει..Καμια φορα ερχεται στα ονειρα σου,,σου χαμογελαει και σου κλεινει το ματι..Ειναι σαν να πιστευει τοσο πολύ σε εσενα και εσυ δεν πρεπει να τον απογοητευσεις..Παντα πιστευε σε εσενα…Δεν σε φοβαμαι για τιποτα ετσι σου ελεγε…Πρεπει να σφιξεις τα δοντια και να συνεχισεις,ΠΡΕΠΕΙ….Δεν μπορω αλλα πρεπει…δεν μπορω να υπακουω άλλο σε αυτά τα πρεπει..θελω να χαθω λιγο στον εαυτο μου,να ξαπλωσω στο κρεβατι μου και να μην σηκωθω για μερες..Δεν το κανεις όμως ειδες??Αυτος δεν σε αφηνει να το κανεις..Δεν σε ξερει ετσι και ξερεις ότι σε παρακολουθει,, σε επιβλεπει..τουλαχιστον ετσι νιωθεις..Γι αυτό δεν θα τον απογοητευσεις.!


Χθές ηρθε στον υπνο σου…ηρθε να σε δει, να σου εξηγησει γιατι εφυγε τοσο γρηγορα..ηρθε στο κρεβατι..εκει που καθοσασταν όταν γυρνουσε από τη δουλεια κουρασμενος και βλεπατε τηλεοραση σχολιαζοντας τις ειδησεις της ημερας…εσυ οταν τον ειδες αρχισες να κλαις με λυγμους..να τον σφιγγεις στην αγκαλια σου και να του λες ποσο τον χρειαζεσαι,ποσο σου ελειψε!Δεν θες να φυγει από κοντα σου…Ηταν αληθινο…το ενιωσα ..ηρθε μου μιλησε..μου ειπε θα ξαναρθω..αχχχχχχχ..ποσο με σφιγγει στο λαιμο αυτή η θλιψη!!Ποσο με πνιγει αυτο το κενο της απουσιας του!Αραγε θα τον ξαναδεις θα ξαναερθει??..Παει ενας χρονος και ακομη δεν εχεις καταλαβει τι εχει γινει..ποσο αλλαξε η ζωη σου τοσο ξαφνικα!! Είναι σαν εχει παει ένα ταξιδι και πιστευεις πως γρηγορα θα ξαναερθει..Γιατι πνιγεις το κλαμα σου όταν τον σκεφτεσαι??Ισως δεν θες να σε βλεπει να κλαις..παντα σε ηξερε χαμογελαστη..να πολεμας και να παλευεις για όλα στη ζωη σου… Σου λεει να μην το βαζεις κατω και ξαφνικα χανεται..Τον ψαχνεις??Και παλι απορεις<γιατι εφυγε τοσο γρηγορα>!!! Τουλαχιστον εμεινε κατι,, η αγαπη μου γι αυτόν και οι..ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!!